Τουρκία

Συνεχίζοντας προς τα νότια, συναντούμε σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους, όπως η Έφεσος με τη Βασιλική του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου , η Πριήνη, η Μίλητος και τα εντυπωσιακά Δίδυμα, παράλληλα με σημαντικά τουριστικά θέρετρα, με το Κουσάντασι, την Αλικαρνασσό (σημερινό Bodrum) και τη Μαρμαρίδα να ξεχωρίζουν μεταξύ αυτών. Πιο νότια, μεταξύ των βουνών του Ταύρου και των ακτών της Μεσογείου, μέσα σε περιοχές μοναδικού φυσικού κάλλους και πλούσιας βλάστησης, αποκαλύπτονται αρχαίες πολιτείες και γραφικοί οικισμοί με σημαντικότερους τη Μάκρη (Fethiye) με τους Λυκιακούς τάφους, το παραδοσιακό Κας (Αντίφελος) με την υποθαλάσσια πολιτεία της Κέκοβας, τα Μύρα με την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, αλλά και την Αττάλεια την πλέον σύγχρονη και εξευρωπαϊσμένη τουρκική μεγαλούπολη, αλλά την πρωτεύουσα του τουρισμού της Τουρκίας.

Η Αττάλεια, με μεγάλα αρχοντικά χαρακτηριστικής μεσογειακής αρχιτεκτονικής και μνημεία από όλες τις περιόδους της ιστορίας μπορεί να αποτελέσει τη βάση για να επισκεφθεί κανείς την Πέργη, την Άσπενδο και τη Σίλη, τρεις αρχαίες πόλεις της Παμφυλίας με μοναδικά μνημεία, που σώζονται ακόμα και σήμερα.

Βόρεια από την περιοχή της Σμύρνης, στην πορεία μας προς την «Αιολική Γή» του Ηλία Βενέζη, συναντούμε τη Μενεμένη, σημαντική κοινότητα των Ελλήνων πριν το 1922, τη γραφική Φώκαια, που κάποτε ήταν πολιτεία των θαλασσοπόρων καθώς επίσης και την Πέργαμο με το Ασκληπιείο και την Κόκκινη Βασιλική. Επόμενος μας σταθμός είναι το Αϊβαλί, που διατηρεί αναλλοίωτο τον παραδοσιακό χαρακτήρα του με τις μεγαλοπρεπείς εκκλησίες και τα πλούσια αρχοντικά και τις επαύλεις, που αν και σε κατάσταση παρακμής, θυμίζουν τις ημέρες ακμής του μικρασιατικού Ελληνισμού.

Συνεχίζοντας, παράλληλα με τις αντικρινές ακτές της Λέσβου και τον Αδραμυτηνό κόλπο, μέσα από εύφορους ελαιώνες και πυκνά πευκοδάση, φθάνουμε στην Αρχαία Άσσο, τη θρυλική Τροία και τα στενά του Ελλήσποντου, που αποτελούν όχι μόνο ένα μυθικό και ιστορικό πέρασμα, αλλά σηματοδοτούν και τη μετάβαση από την Ασία στην Ευρώπη αλλά και από το Αιγαίο στη Θάλασσα του Μαρμαρά. Η επίσκεψη στην περιοχή αυτή μπορεί να συνδυαστεί και με ένα ταξίδι στην Ίμβρο και την Τένεδο.

Στις νότιες ακτές του Θάλασσας του Μαρμαρά συναντούμε σημαντικές πόλεις με έντονη ελληνική παρουσία έως το 1922 και την ανταλλαγή των πληθυσμών, όπως η Αρτάκη και η Κύζικος, δύο από τις αρχαίες αποικίες της Μιλήτου. Συνεχίζοντας ανατολικά φθάνουμε στην Τρίγλεια, την πατρίδα του μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου με τα Ζαρίφεια εκπαιδευτήρια και την εκκλησία της Παναγίας Παντοβασίλισσας, καθώς επίσης και τη Σίγη και τα Μουδανιά, αγαπημένα θέρετρα των Ελλήνων αστών της Προύσας και της Κωνσταντινούπολης, με τα εκπληκτικής ομορφιάς παραθαλάσσια ξύλινα σπίτια. Η Προύσα, χτισμένη στις καταπράσινες πλαγιές του όρους Όλυμπος της αρχαίας Βιθυνίας , θα σας καταπλήξει ευχάριστα σήμερα για το πράσινο, τα μνημεία της , τα μεταξωτά και την κουζίνα της.

Στις βόρειες ακτές της Θάλασσας του Μαρμαρά, εκεί που ενώνεται ο Βόσπορος με τον Κεράτιο και τη Θάλασσα του Μαρμαρά για να χωρίσουν την Ευρώπη από την Ασία, δεσπόζει η θρυλική Κωνσταντινούπολη. Μία πολυδιάστατη πόλη, όπου τα παραδοσιακά στοιχεία αντιπαλεύουν το χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής μεγαλούπολης.

Τα εντυπωσιακά θρησκευτικά και ιστορικά μνημεία της στέκονται ακλόνητοι μάρτυρες της μακραίωνης ιστορίας της. Είναι ο τόπος, όπου βρίσκεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Αγία Σοφία, η Παναγία των Βλαχερνών, ο Πύργος του Γαλατά, εντυπωσιακά παλάτια στις ακτές του Βοσπόρου, η φημισμένη κοινότητα Σταυροδρομιού –Πέρα με τη Μεγάλη Οδό του Πέρα και το Ζωγράφειο, η Χαλκηδόνα, πλήθος εκκλησιών αλλά και σημαντικά τεμένη. Για τον επισκέπτη της Κωνσταντινούπολης, η εικόνα της πόλης είναι ελλιπής αν δεν συνδυαστεί και με μία κρουαζιέρα στο Βόσπορο και στα Πριγκιποννήσια, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει Χάλκη με τη Θεολογική Σχολή.

Ανατολικά από τη Σμύρνη, στο δρόμο προς την Ανατολία, συναντούμε μεγάλες και θαυμαστές αρχαίες πόλεις, που σώζονται ακόμα και σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση. Είναι οι Σάρδεις, η πρωτεύουσα της αρχαίας Λυδίας, η Φιλαδέλφεια και η Λαοδίκεια, δύο από τις επτά εκκλησίες της Αποκάλυψης, η Ιεράπολη με τις θερμές πηγές και τα ιαματικά νερά με τα ασβεστούχα άλατα, η Αφροδισιάδα και πλήθος από άλλες μικρότερες πόλεις διάσπαρτες την κοιλάδα του Μαιάνδρου και του Έρμου ποταμού ή σκαρφαλωμένες στα βουνά του Τμώλου. Συνεχίζοντας προς την κεντρική Μικρά Ασία, φθάνουμε στη λεγόμενη Ανατολία, όπου η σύγκρουση αλλά η συνάντηση πολιτισμών, θρησκειών και αυτοκρατοριών άφησε πολλά ιστορικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά μνημεία.

Εδώ κυριαρχεί η περιοχή της Καππαδοκίας, ένα ανοιχτό μουσείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Η Καππαδοκία, με τις υπόγειες πόλεις και τα αμέτρητα μοναστικά συγκροτήματα και εκκλησίες, οι περισσότερες λαξευμένες σε βράχους, αποτέλεσε το λίκνο της Ορθοδοξίας, αλλά και τόπος δράσης των Μεγάλων Ιεραρχών.

Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει η υπόγεια πόλη της Μαλακοπής, το υπαίθριο Μουσείο Κόραμα(ένα μοναστικό σύμπλεγμα με τη μεγαλύτερη πυκνότητα εκκλησιών και τρωγλοδυτικών κατοικιών), το Περίστρεμμα (περιοχή γεμάτη από φαράγγια άγριας φυσικής ομορφιάς, μοναστικά συγκροτήματα και λαξευτές σε βράχους πρωτοχριστιανικές εκκλησίες), η Καρβάλη με την εκκλησία του Αγίου Γρηγορίου, η Σινασσός που θεωρούνταν η Αθήνα της Ανατολής», λόγω της καθαρότητας και της ομορφιάς της ελληνικής γλώσσας που μιλιόταν από τους κατοίκους της, η Άβανος, η Ζέλβη, η Νίγδη, η Καισάρεια και το Ικόνιο με τη Σίλλη, μία ελληνική κωμόπολη που διακρινόταν για τον έντονα βυζαντινό χαρακτήρα της, τις εκκλησίες, τα λαξευμένα σε βράχους μοναστήρια της, αλλά και για τα ιδιόμορφα ελληνικά, που μιλούσαν οι κάτοικοί της και δεν συναντώνται σε κανέναν άλλο ελληνόφωνο χώρο.

Τέλος, η πόλη της Σμύρνης μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για ένα ταξίδι στο μακρινό Πόντο, καθώς συνδέεται με απευθείας πτήσεις με τη Σαμψούντα και την Τραπεζούντα. Μία εκδρομή στην περιοχή του Πόντου αποτελεί, εκτός των άλλων, ένα προσκύνημα στην ποντιακή Ρωμιοσύνη και παράλληλα συμβάλει στη διατήρηση της μνήμης του Ποντιακού Ελληνισμού που επέζησε, διατηρώντας σε δύσκολα χρόνια τα ήθη, τα έθιμα, τις σπάνιες παραδόσεις και τη Χριστιανική πίστη από τον 8ο αι. Π.Χ. με την ίδρυση των ελληνικών αποικιών στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας μέχρι τους διωγμούς και τις εξοντώσεις που ολοκληρώθηκαν το 1922.

Σε κάθε εκδρομικό πρόγραμμα πυρήνας των επισκέψεων είναι η Μονή της Παναγία Σουμελά στην επαρχία της Ματσούκας, το ιερότερο προσκύνημα της ποντιακής Γης, που αποτέλεσε φάρο τη Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού ανά τους αιώνες και η Τραπεζούντα, η πόλη των «μυρίων του Ξενοφώντα» αλλά και των Μεγάλων Κομνηνών με το Φροντιστήριο, ένα από τα σημαντικότερα εκπαιδευτήρια του Πόντου, την Αγία Σοφία και πλήθος άλλων εκκλησιών και αρχοντικών, που στέκουν ακόμα επιβλητικά.

Συνεχίζοντας προς τα δυτικά, συναντούμε σημαντικές και ιστορικές πόλεις του Πόντου, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει η Κερασούντα με την ελληνική συνοικία και την εκκλησία του Αγίου Νικολάου (σήμερα Μουσείο), τα Κοτύωρα με την Ψωμιάδειο Σχολή και την εκκλησία της Υπαπαντής, τη Σαμψούντα (σημαντικό λιμάνι και 2η μεγαλύτερη πόλη του Πόντου) με το Ναό της Αγίας Τριάδας και τα εντυπωσιακά αρχοντικά που σώζονται ακόμα και σήμερα στην πάλαι ποτέ ελληνική συνοικία, τη Σινώπη (γνωστή από την Αργοναυτική εκστρατεία) και τη γραφική Αμάσεια στις όχθες του ποταμού Ίρη. Στην περιοχή του Δυτικού Πόντου (Παφλαγονία), η παραδοσιακή Σάφραμπολη (μνημείο της Ουνέσκο) και η Κασταμονή, γενέτειρα βυζαντινών αυτοκρατόρων αποτελούν δύο ακόμα πόλεις που έχουν πολλά να δείξουν από την αίγλη τους στον σύγχρονο επισκέπτη.

Μία εκδρομή στα μικρασιατικά παράλια μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για ένα ταξίδι στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, χάρη στην πολύ συχνή και αξιόπιστη απευθείας ακτοπλοϊκή σύνδεση των παραλιακών πόλεων της Τουρκίας με τα νησιά αυτά. Έτσι το Κουσάντασι μπορεί να συνδυαστεί με μία εκδρομή στη Σάμο, το Bodrum (Αλικαρνασσός) με τη Λέρο, την Κάλυμνο και την Κω, η Μαρμαρίδα με τη Σύμη και τη Ρόδο και το Κας με το ακριτικό Καστελόριζο.